Zorg aan de Levenden
Terwijl het zorgen voor stervenden absoluut noodzakelijk is, is de zorg voor de levenden misschien zelfs nog belangrijker. Na het heengaan van een dierbare is het essentieel om een periode van rouw en droefheid in te lassen, en zelfs het verheerlijken van de geliefde. Dit proces staat ons EN de dierbare toe om los te laten, zodat hij of zij verder kan met haar reis.
In vele tradities wordt een foto of voorwerp van de overleden dierbare geplaatst op een voorouder altaar. Daar kunnen we de herinneringen aan hem of haar beleven op een manier zoals hij/zij dat zou willen en kunnen we bedanken voor de lessen die hij/zij ons heeft geleerd. Welke rituelen we dan ook creëren gedurende deze tijd van verlies, ze zullen helpen om hem of haar te bevrijden—en daarmee onszelf .
Verschillende tradities dichten een verschillende tijdsduur toe aan de rouwperiode. In de sjamanistische traditie wordt een tijdsperiode van een halve maan (14 dagen, noot van de vertaler) toegedicht aan het rouwproces. Na deze periode is het voorbij. We weten dat wat aan de Moeder toebehoort, het fysieke lichaam, is teruggegaan naar de aarde; en dat wat de Vader toebehoort, de geest of ziel, terug is gegaan naar de hemelen. De rouwperiode die volgt op het verscheiden van een dierbare stelt ons in staat het leven te verheerlijken zonder dat de dood ons achtervolgt.