Bijna-dood Ervaringen

In zijn baanbrekende boek, Life after Life, beschrijft Dr. Raymond Moody de gemeenschappelijke elementen in de ervaringen van individuen die naar de “andere zijde” zijn geweest en teruggekomen. De verslagen van deze bijna-dood ervaringen bevatten opvallende gelijkenissen, zoals onder meer een gevoel van tijdloosheid.

In deze gemeenschappelijke elementen werd één thema herhaaldelijk genoemd: de bijna-dood ervaringen waren niet uit te leggen of er waren geen passende woorden voorhanden om te beschrijven wat er was gebeurd. Eeuwen daarvoor was Plato zelfs verder gegaan door te zeggen dat woorden niet alleen ontoereikend waren om deze uiteindelijke realiteit te beschrijven maar ook dat woorden eerder de ware innerlijke aard der dingen verhulden dan onthulden.

Gemeenschappelijke elementen zoals beschreven door Raymond Moody

1. Het horen van ongewone geluiden—klokken, wind, muziek, of gebel.
   
   
2. Snel bewegen door een donkere tunnel en licht zien aan het einde.
   
   
3. Zich buiten het fysieke lichaam bevinden maar nog wel in de nabije omgeving daarvan.
     
   
4. Veel mensen beschreven ook in een transparante of heldere vorm aanwezig zijn.
   
   
5. Ontmoet worden door anderen die al dood zijn—ook geesten of familieleden.
   
   
6. Ontmoet worden door een lichtwezen die als warm en liefdevol werd ervaren.
   
   
7. Het meemaken van zowel een gedetailleerd levensoverzicht als een panoramisch overzicht – evaluerend wat het individu met zijn of haar leven had gedaan, spijt van dingen die niet waren gedaan en herbeleven van emoties die aan deze dingen waren verbonden.
   
   
8. Het vinden van een hindernis of grens vanwaar ze niet konden oversteken, en het moeten terugkeren naar huis. Velen konden anderen die hen terugriepen horen of voelen; de meesten waren verpletterd door vreugde, liefde en vrede en wilden niet terugkomen.
   
   
9. Na het terugkeren naar het leven waren er eigenlijk geen woorden om de gebeurtenis te beschrijven. Alle mensen vonden hun leven waardevoller na hun bijna-dood ervaring, en probeerden meer liefde voor anderen te koesteren, waarbij deze liefde uniek en diepgaand was. Deze mensen voelden ook dat het belangrijk was om te kijken naar levenslessen en om door te gaan met het vergaren van kennis.

De Bevindingen van Dr. Raymond Moody in vergelijking met het Tibetaanse Dodenboek

Antropoloog Chris Kar vond vijf overeenkomsten tussen de bevindingen van Raymond Moody en het Tibetaanse Dodenboek.

1. In het begin een grote wind of geloei voelen.
   
   
2. Zich anders voelen en afgescheiden van het lichaam en niet door het lichaam begrensd worden.
   
   
3. Een gouden zon of helder wit licht zien.
   
   
4. Oplossen in het licht of in de eenheid.
   
   
5. Het ervaren van een gedetailleerd doch panoramisch levensoverzicht of een proces van samenvatten van het geleefde leven.